YANIK İNFEKSİYONLARINDA ETİYOLOJİ
YANIK İNFEKSİYONLARINDA ETİYOLOJİ
Yanık infeksiyonları bakteriler, mantarlar ve virüsler tarafından oluşturulabilirler. Bunların arasında bakteriler (sıklıkla aeroblar) ilk sırayı alırlar. Anaeroblar bütün yanık infeksiyonlarının sadece %2’ sini oluşturmakta ise de iyi mikrobiyolojik teknikler kullanıldığında bu oran %11 ile %31’ e kadar çıkmaktadır .
Bakteriler: Antibiyotiklerin keşfinden önce A gurubu Beta-hemolitik streptokoklar sıklıkla yaşamı tehdit eden yanık infeksiyonu oluşturmakta iken,
penisilinlerin keşfiyle bu etkenlerin oluşturduğu mortalite azalmıştır. Fakat penisilinlerin uygulanması da S. aureus’ ların yanık yerine erken kolonizasyonuna yol açmıştır. Günümüzde bakteriyel yanık infeksiyonu etkenleri hastaneden hastaneye değişmekle birlikte sıklıkla P. aeruginosa, S. aureus, Escherichia coli, Klebsiella spp, Enterococcus spp ve Candida spp, daha az sıklıkla ise Proteus spp ve S. marcescens’ dir.
Son yıllarda Acinetobacter baumannii’ nin etken olduğu yanık infeksiyonu sayısının arttığı ve hastalarda yüksek oranda bakteriyemi ve mortaliteye neden olduğu bildirilmiştir..NNIS sistem verilerine göre S. aureus sıklıkla etken (çoğu metisilin dirençli) bakteridir. Bazen yanık infeksiyonlarından kaynaklanan toksik şok sendromu ve haşlanmış deri sendromu da gözlenebilmektedir.Geniş yanığı olanlarda nazal mupirosin uygulanımı ile yanık yarasına S. aureus kolonizasyonunun azaltılabileceği gösterilmiştir.
KAYNAKLAR:
Burn Infectıons: Current Status
Nazif ELALDI *, Mehmet BAKIR **
C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 24 (1): 5 – 8, 2002
Yazının Devamı Doktorlar için :
Yanık alanındaki esker dokusunun subkutan canlı dokulara invaze olması da yanık infeksiyonu veya yanık sepsisi ile sonuçlanmaktadır. Özellikle uzun süre hastanede yatan, geniş yanık alanı olan, çok sayıda kan transfüzyonları yapılan ve topikal ve sistemik antimikrobiyal ilaçlara dirençli mikroorganizmalarla yanık yarası kolonizasyonu olan yanıklı hastalar yanık infeksiyonları için
yüksek derecede risklidir.
Günümüzde Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus ve Escherichia coli sıklıkla yanık infeksiyonu etkenleridir. Bakteriyel yanık infeksiyonlarının son yıllarda kontrol altına alınmasından sonra mantarlar yanık infeksiyonlarından daha sıklıkla izole edilmeye başlanmıştır. Yanık infeksiyonlarının tedavisi topikal ve sistemik antimikrobiyal ilaçların uygulanması, ölü dokuların etkili bir şekilde debridmanı, yanıklı hastalardaki immün cevabın arttırılması ve uygun beslenmenin sağlanmasını içermektedir.
Bu makalede güncel bilgiler ışığında yanık infeksiyonları irdelenmiştir. Hastanelere yatırılarak tedavi gördüğü ve yaklaşık 5000’inin ise yanık ve getirdiği klinik sorunlar nedeniyle öldüğü tahmin edilmektedir. Yanıklı hastalar, infeksiyonlar için yüksek derecede risklidirler. Bu hastalarda deri bütünlüğünün bozulmasının yanında yanık alanındaki nekrotik dokular ile birlikte serum proteinleri mikroorganizmaların yerleşmeleri ve üremeleri için zengin bir besi yerini oluştururlar. National Nosocomial Infection Surveillance (NNIS) sistem verilerine göre yanık infeksiyonlarının kümülatif insidansının %4.5 ve yanık infeksiyonu insidansının ise 1000 hasta günü başına 6.8 olduğu bildirilmektedir.
Yanıklarda infeksiyon ve sepsis ile yanık alanının genişliği arasında doğrudan bağlantı vardır. Yanık alanının vücut yüzeyinin %10-20’ sinden daha azını oluşturduğu hastalarda yaşamı tehdit eden infeksiyonlar daha az oranda gelişmektedir .
Hospitalizasyon süresi: Yanıklı hastaların hastanede kalma süreleri ile gram negatif enteric bakteriler, S. aureus ve pseudomonasların kolonizasyonu ile doğrudan bir bağlantı bulunmaktadır.
Yorum Yok