AMİODARONE(CORDARONE) UYGULANAN HASTA TAKİP PROTOKOLÜ ( Doktorlar için )

KONU: AMİODARONE(CORDARONE) UYGULANAN HASTA TAKİP PROTOKOLÜ

 

AMAÇ: Cordarone doğru yoldan verilmesini sağlamak ve oluşabilecek komplikasyonları önlemek.

 

A-    TEMEL İLKELER

1-      Bu protokol; Amiodarone etki mekanizmasını, yan etkilerini, uygulandığı ve uygulanmadığı durumları, ilaç etkileşimlerini, tanılanmasını ve takibini kapsar.

2-      Antikolinerjik intoksikasyonda EKG’de Ventriküler Aritmiler yanında QT uzadığından buna bağlı Kardiyak arrest gelişen hastaların Resüsitasyonunda Antiaritmik Ajan olarak kullanılmaz.

3-      Amiodaron infüzyonu yapılan damar yolundan aynı anda başka bir ilaç veya ilaç infüzyonu uygulanmaz.

4-      Amiodaron infüzyonu mümkünse santral venöz kateterden veya daha önce İV girişim yapılmamış büyük bir venden uygulanmalıdır.

5-      Amiodaron ampül, yalnızca infüzyon şeklinde uygulanmalıdır.

6-       İntravenöz enjeksiyonun zorunlu olduğu durumlarda uygulama çok yavaş yapılır.

7-       Hasta hipotansiyon, ağır solunum yetmezliği yönünden gözlenir.

7-   Amiodaron ampul dilüsyonu yalnız % 5 dextroz ile yapılır.

      8- Amiodaron infüzyonu monitörizasyon altında uygulanır.

      9-   IM uygulanmaz.

 10-PVT(Paroksismal Ventriküler Taşikardi ve Hepatit )görülürse ilaç kesilir.

     11- Amiodaron infüzyonu giden kataterden kan alınmamalıdır.

12- Tiroid disfonksiyonlu ve Nodüler Guatrlı olgular: Bu tip olgularda Hipo ve Hipertiroidizm oluşur, ya da mevcut durumu şiddetlendirir. İlaç kullanım öncesi Tiroid fonksiyonları belirlenmelidir.

13-Solunum zorluğu olan olgular: Çok dikkatli kullanılmalı, Pulmoner Toksisite oluşturabilir.

14-Diğer Antiaritmikleri kullanan olgular: Ciddi ve çok şiddetli aritmilerin ortaya çıkmasına neden olur.

   15-Class I Antiaritmik, Beta-bloker ve Ca Antagonisti ajanlarla birlikte dikkatli kullanılmalıdır.

   16-Oral Antikoagülanların etkisini arttırır. Protrombin zamanını uzatır. Bunlarla kombinasyonları ciddi kanamalara yol açar. Bu nedenle Doz Titrasyonu gereklidir. Doz olgunun kliniğine göre 1/3 ya da 1/2 oranında azaltılır.

 17-Digoksin: Digoksin serum düzeyini%55 oranında arttırır. Dozu yarılanmalıdır.

 18-Kinidin: kinidin düzeylerini %30-50 oranında arttırır.

 19-Verapamil ve diltiazem ile kombinasyonundan ciddi SA ve AV nod depresyonu oluşabileceği için kaçınılmalıdır.

 

B-    TANILAMA

1-İlacın Etkisi

Grup III. Antiaritmik.

a)      α  ve β- bloker etki(-) inotrop ve (-)kronotrop etki.

b)      Kalsiyum kanal blokeri etki(periferal vazodilatasyon)

c)      Zayıf sodyum kanal blokeri etki(myokard iletiminde yavaşlama(-)dromotrop etki.

d)      SA ve AV nod otomatisitesini direkt baskılar.

e)      Purkinje sisteminde spontan uyarıları baskılar ve aksesuar yollarda refrakter periyodu uzatır.(örn; Wolff Parkinson White Sendromu)

f)       Kalpte aksiyon potansiyelini süresini ve refrakter periyodu uzatır.

 

2- Amiodaron verildiği durumlar:

a)      Diğer Antiaritmiklere yanıt vermeyen dirençli VF/VT nabızsız VT/VF

b)      Dirençli PSVT(Paroksismal SupraVentriküler Taşikardi)

c)      AF(Paroksismal Atriyal Fibrilasyon)

d)      Af(Semptomatik Atriyal Flatter)

e)      Kavşak Taşikardileri, Geniş kompleks Ventriküler Taşikardiler

f)       Kardiyomiyopatili hastalarda Ventriküler Aritmiler

g)      Wolff Parkinson White Sendromuna eşlik eden SupraVentriküler Aritmiler

 

    3- Amiodaron uygulanmasının sakıncalı olduğu durumlar:

a)      Ciddi sinüs düğümü disfonksiyonları

b)      2.ve 3.derece AV Blok

c)      Bradikardik Ataklar

d)      Gebelik, Tiroid fonksiyon bozukluğu

e)      KOAH’lı hastalarda uzun süreli kullanımı tercih edilmez.

4- Amiodaron Yan Etkileri:

         a)Semptomlar

• Ataksi, güçsüzlük, baş dönmesi, paresteziler, uyku bozukluğu, periferik nöropati
• KKY, Bradikardi ve diğer Kardiyak Aritmiler
• SA düğüm Disfonksiyonu
• Hipotansiyon, bulantı, kusma, iştahsızlık, abdominal ağrı, konstipasyon
• Torsade, de Pointes, Kardiyojenik Şok
• Pulmoner infiltrasyon, Pulmoner Fibrozis
• Hipo ya da Hipertiroidizm
• Mavi-Gri Pigmentasyon, Fotosensitibilite
• Altı aydan uzun süre tedavi gören olguların hemen hepsinde semptom vermeyen Korneal Mikroopasiteler
• Karaciğer fonksiyon testlerinde anormal yükselmeler

 

5- EKG Değişikliği:

• QT aralığında uzama
• PR aralığında uzama
• U dalgası
• Sinüs Bradikardisi

 

Tanılama Sıklığı: Sürekli monitör ve EKG takibi yapılır.

İlk 1 saatte 15 dakikada bir sonra saatte bir tansiyon takibi yapılır.

 

C- UYGULAMA:

a)     Malzemeler

• I.V. İlaç Uygulama ve Oral İlaç Uygulama Protokolündeki malzemeler
• %5 dekstroz 100 cc medifleks
• %5 dekstroz 500 cc
• Cordarone amp oral ilaç uygulaması ise Cordarone tb.
• İnfüzyon seti ve pompası.

b)     İşlem Öncesi Hazırlık

• Perfüzyondan önce EKG çekilir ve aritmi tanımlanır.
• İlk 1 saatte 15 dakikada bir sonra saatte bir tansiyon takibi yapılır.
• Kan alınıp hastanın karaciğer ve böbrek enzimleri, tiroid fonksiyonları kontrol edilir.
• Hastaya çift damar yolu açılır.
• 24.st’lik Monitörizasyonu sağlanır.
• Amiodaron enjeksiyonu sırasında olası yan etkilerine karşı, gerekli olan acil ilaç ve cihazlar hazır bulundurulur.(defibrilatör, aspiratör, larengeskop, acil ilaçlar; adrenalin, atropin vb.)
• İlacın Hazırlanışı:

 

1. Atriyal Fibrilasyon yükleme dozu:  5-7 mg/kg dozu için: 150 mg’lık 3 ampul Amiodaron ( 450 mg)  %5 Dextroz 100 ml ile dilüe edildiğinde elde edilen dilüsyonu 4,5 mg / ml dir. Bu infüzyon 30 dakikada bitecek şekilde uygulanır. infüzyon pompasının akış hızı 200 ml /saat  tir.

 

2. Atriyal Fibrilasyon idame dozu: 150 mg’lık 10 ampul Amiodaron (1500 mg) %5 Dextroz 500 ml ile dilüe edildiğinde elde edilen dilüsyonu 3 mg /ml dir.  Bu infüzyon 24 saatte bitecek şekilde uygulanır, infüzyon pompasının akış hızı 20 ml /saat tir.

 

3. Ventriküler Taşikardide yükleme dozu: 150 mg’lık 1 ampul Amiodaron %5 Dextroz 100 ml ile dilüe edildiğinde elde edilen dilüsyonu 1,5 mg /ml dir.. Elde edilen infüzyon 10 dakikada, bitecek şekilde uygulanır,   infüzyon pompasının akış hızı 600 ml /saat  tir.

 

4. Ventriküler Taşikardide idame dozu : 150 mg’lık 6 ampul Amiodaron ( 900 mg ) %5 Dextroz 500ml ile dilüe edildiğinde elde edilen dilüsyonu  1,8 mg /ml’dir . Elde edilen bu dilüsyonu ilk 6 saat 1mg/dk. Dozunda( infüzyon pompası akış hızı 34 ml /saat ) , daha sonraki 18 saat de 0,5 mg/dk. Dozunda (infüzyon pompası akış hızı 17ml /saat)  uygulanır.

 

5. İnfüzyon sırasında tedaviye rağmen Ventriküler taşikardi ortaya çıkarsa 150 mg Amiodaron (1ampul)  20-30cc %5 Dextroz ile dilüe edilerek ( 5 – 7,5 mg /ml)  ek bolüs uygulanabilir.  Bolüs uygulaması en az 3 dakika olacak şekilde olmalıdır.

 

6. Ventriküler Fibrilasyon (VF) / nabızsız Ventriküler Taşikardi (VT): Defibrilasyona dirençli VF veya nabızsız VT atakları için; 300 mg (2 ampul) veya 5mg/kg amiodaron 20 ml %5 Dextroz ile dilüe edilerek IV bolus şeklinde uygulanır.

Sonrasında yeniden defibrilasyon işlemi uygulanır. VF/nabızsız VT devam ederse 2,5

Mg/kg veya 150 mg (1 ampul) amiodaron %5 dextroz 20 ml ile dilüe edilerek

Uygulanır veya 1,5 mg/kg lidokainle birlikte ek bolus olarak uygulanabilir.

 

c)İşlem

• Amiodaron ampul dilüsyonu yalnız % 5 dextroz ile yapılır.
• Amiodaron infüzyonu monitörizasyon altında uygulanır.
• Akış hızını kontrol altında tutabilmek için Amiodaron solüsyonu infüzyon pompası ile uygulanır.
• Amiodaron ampül tercihen santral venöz yolla uygulanmalı. Periferik venöz yolla uygulama, yüzeyel flebit gibi lokal etkilere neden olabilir. *Eğer periferik venöz yol kullanılacaksa, daha önce girişim uygulanmamış ve geniş bir ven seçilmelidir. Flebit gelişirse(damar boyunca kızarıklık,  ağrı,) damar yolu değiştirilmelidir.
• Amiodaron tedavisine başlamadan önce EKG ölçümleri yapılmalı. İnfüzyon uygulaması sırasında EKG de görülen Q-T uzaması ve buna eşlik eden U dalgaları toksisite değil amiodaronun terapötik etkisinin bir belirtisi olduğu bilinmelidir.
• Amiodaron uygulamasına başlamadan önce hipokalemi varsa düzeltilir.
• Hipotiroidi veya hipertiroidizme neden olabileceği için tiroid fonksiyon testleri değerlendirilir.
• Amiodaron tedavisine başlar başlamaz ve tedavi süresince akut karaciğer bozukluğu açısından karaciğer fonksiyonları yakından takip edilir.
• Hastanın ritim takibi sık aralıklarla yapılır.
• Aldığı-Çıkardığı takibi yapılır.
• Ritim sinüs ritmine dönerse cordarone İnfüzyonu Hekim istemine göre kesilir.
• Perfüzyon bitiminde Hekim istemine göre oral tb. Geçilir.
• Tanılama kriterlerine göre hasta değerlendirilir.

 

 

 

     d)   İşlem Sonrası

1-      EKG çekilir.

2-      Ritim tanımlanır.

3-      Oluşabilecek komplikasyonlar yönünden hasta monitörden ayrılmamalıdır..

4-      Malzemeler toplanır, temizlenir ve kaldırılır.

5-      Atıklar protokolüne uygun elimine edilir.

6-      Tüm gözlem ve bulgular kayıt edilir.

7-      Gözlem ve bulgular ekip üyeleriyle paylaşılır.

 

 

 

 

 

 

D- KAYNAKÇA:

 

 

1)Bayram, Sevim, İÜ CTF kardiyoloji Anabilim Dalı İlaç uygulamaları <http://   rasimenar.com/ 25 Aralık 2010

2)Gacar Nejat. M ve Baki Komşuoğlu ve Tijen Utkan (Ocak 2005),Kalp-Damar Hastalıkları Farmakolojisi(Kocaeli: Nobel Tıp Kitabevi).148(1. Basım),212-213-214.

3)Satar Salim ve Özgür Karcıoğlu(2008),Kardiyak Aciller(Adana: Nobel Tıp Kitabevi),(1.basım)182-183.

4)Ommaty Rıza (2008),Kardiyoloji İlaç ve Tedavi Rehberi(İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi),(1.basım)300.

 

 

 

Yorum Yok